درمان آریتمی با روش ابلیشن

آریتمی قلبی

آریتمی به وضعیتی گفته می‌شود که ضربان قلب به صورت نامنظم بزند. ضربانات ممکن است بسیار آهسته یا تندتر از حد طبیعی باشند. این مشکل به دو دسته تقسیم می شود: 

• ضربان قلب تند یا تاکیکاردی که قلب بیشتر از ۱۰۰ بار در دقیقه ضربان داشته باشد.
• ضربان قلب آهسته یا برادیکاردی که قلب کمتر از ۶۰ بار در دقیقه ضربان داشته باشد.

آریتمی‌های قلبی خطرناک، شایع نیستند، ولی در بعضی موارد نادری ممکن است باعث ایست قلبی شوند. توجه داشته باشید همه برادیکاردی ها یا تاکیکاردی ها به معنی بیماری قلبی نمی باشند، مثلا در هنگام ورزش ضربان قلب بیشتر می‌شود تا کل بدن و خود بافت قلب بتوانند اکسیژن کافی دریافت نمایند. علاوه بر این در هنگام خوابیدن و استراحت کردن، ضربان قلب افت می‌کند. آریتمی معمولا به صورت ناگهانی ایجاد و در برخی موارد به صورت پایدار باقی می‌ماند. برای تشخیص نوع دقیق این اختلال به تست هایی مثل نوار قلب، هولتر ضربان قلب و اکوکاردیوگرافی احتیاج است.

منظور از ابلیشن چیست؟

در روش ابلیشن، سیم هایی انعطاف پذیر و نازک به اسم کاتتر از رگ های خونی به قلب منتقل میشوند. کاتترها همزمان عملکرد الکتریکی قلب را ثبت و منشا و محل ایجاد آریتمی را مشخص نموده و بعد از تشخیص با استفاده از کاتترمخصوصی امواجی که تولید گرما می کنند یا ایجاد فرکانس رادیویی و قسمت کوچکی از بافت قلب را که منشاء ایجاد ضربان سریع و نامنظم را میسوزانند. از بین بردن این بافت باعث بازگرداندن ریتم منظم به قلب می شود.

جریان الکتریکی طبیعی قلب از نقطهای در خود بافت قلب به نام گره دهلیزی یا پیش آهنگ در دهلیز راست و در محاظات ورید اجوف فوقانی شروع و در کل بافت قلب پخش شده و منجر به ضربان طبیعی قلب میشوند .برای نمونه انتقال سیگنال ها از این گره در کسانی که دچار آریتمی فیبریلاسیون دهلیزی یا AF ۱ هستند کاملا معیوب است و به جای یک گره، نقاط متعددی در دهلیز چپ و گاهی دهلیزراست سیگنال الکتریکی تولید میکنند، به گونه ای که قسمتهای بالایی قلب شامل دهلیز راست و چپ به جای داشتن ضربان و انقباض موثر، لرزان می شوند.

برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلبی این نقاط ضربان ساز باید از بقیه نواحی قلب جدا گردند تا توانایی انتقال سیگنال الکتریکی خود به سایر نواحی قلب را نداشته باشند. بعضی بیماران ممکن است پس از ابلیشن قلبی درگیر دوره بسیار کوتاهی از آریتمی یا ضربان قلب نامنظم شوند.

درمان آریتمی با روش ابلیشن

روش های زیادی برای درمان آریتمی وجود دارد. داروهای ضد آریتمی امواج الکتریکی قلب را تغییر می دهند. این داروها امکان دارد بتوانند از آغاز ریتم های سریع یا نامنظم خودداری کنند. یک نکته مهم که باید توجه داشته باشید این است که داروها نمی توانند کانون ایجاد کننده آریتمی را از بین ببرند و تنها می توانند این مشکل را تا حدودی کنترل نمایند.

در واقع نقاط تولید کننده ریتم نامنظم در دارودرمانی همچنان وجود دارند اما عملکرد آنها با دارو کنترل می شود. ابلیشن یک شیوه غیر جراحی است که قسمتی از قلب که تولید ضربانات غیر طبیعی می کند با امواج رادیویی ویژه تخریب و ریتم طبیعی را به قلب باز می گرداند.

مزیت روش ابلیشن

مصرف داروهای ضد آریتمی ممکن است عوارض داشته باشد. همچنین این داروها درمان قطعی نیستند و باید به طور مرتب مصرف شوند. اما ابلیشن یک شیوه درمان کاملا بی خطر است که بیمار می تواند برای همیشه بهبود یابد.

ابلیشن چگونه انجام می شود؟

به طور معمول بیماران در همان روز ابلیشن بستری و صبح روز بعد ترخیص میشوند. آزمایش هایی مانند نوار قلب و آزمایش خون حتما باید انجام شود. آزمایش خون معمولا یک یا دو روز پیش از بستری شدن انجام میشود. متخصص شرح حالی کامل از مشکل حال حاضر شما، سابقه بیماریهای دیگر، سابقه جراحی و سابقه مصرف دارو از شما می گیرد و سپس شما را معاینه می کند.

↫ فیلم درمان ریتم قلب با روش ابلیشن:

 پزشک متخصص در مورد هدف این روش و خطرات احتمالی ابلیشن به شما توضیح می دهد. این فرصت برای شما بسیار فوق العاده است زیرا شما می توانید تمام سوال های خود را از پزشک خود بپرسید. پس از تصمیم به انجام عمل ابلیشن توسط شما و پزشک، به اتاق عمل الکتروفیزیولوژی انتقال داده میشوید. پرستار به شما کمک می کند تا نواحی که قرار است کاتترها کار گذاشته شوند در صورت وجود مو تراشیده و استریل شود. در بیشتر بیماران از قسمت هایی مانند گردن ،شانه، بازو یا کشاله ران استفاده می شود. تمیز کردن و تراشیدن موهای این قسمت ها، گذاشتن کاتتر را آسان می کند و از بروز هر گونه عفونت جلوگیری می نماید.

قبل از کار گذاشتن کاتتر یک آنژیوکت و  سرم به بازوی شما وصل خواهد شد، چون داروها باید به طورمستقیم به داخل رگ تزریق شوند. امکان دارد به شما آرام بخش داده شود تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

در اکثر موارد شما روز بعد از عمل مرخص و می توانید فعالیت های معمول را شروع کنید.